«Το υπέρτατο ον παραμένει, ένα απλό, αλλά μολαταύτα άψογο ιδεώδες, μια έννοια που κατακλείει και στεφανώνει ολόκληρη την ανθρώπινη γνώση», υποστηρίζει μεταξύ άλλων ο Γερμανός φιλόσοφος Immanuel Kant στην «Κριτική του Καθαρού Λόγου», κάνοντας χρήση της φυσικοθεολογικής, κοσμολογικής και οντολογικής απόδειξης για την ύπαρξη του Θεού. Πίστευε, δηλαδή, σθεναρά πως η Φιλοσοφία θα υποκαταστήσει τον ρόλο που έπαιζε κάποτε η Θρησκεία. Ο Θεός, λοιπόν, για τον Καντ δεν είναι ένα Υπερβατικό Ον αλλά ένα υπερβατικό Ιδεώδες του Καθαρού Λόγου που ξεπερνά τα όρια της αισθητικής εμπειρίας.
«Ό,τι υπήρξε ο Σωκράτης για την αρχαία φιλοσοφική σκέψη, αυτό είναι και ο Καντ για τη νεότερη! Ένα μοναδικό στο ύψος του ορόσημο. Και χωρίζουν την αρχαία φιλοσοφία σε τρία κεφάλαια: προσωκρατική, σωκρατική, μετασωκρατική· τη νέα σε άλλα τρία: προκαντιανή, καντιανή, μετακαντιανή».
Ε.Π. Παπανούτσος.
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.