γράφει ο συγγραφέας του βιβλίου «Αρχαία Παραδοσιακή Θεραπευτική», Ντανιέλ Μερουά
Η θεραπεία στα χρόνια των Αιγύπτιων και των Εσσαίων
Κατά τη διάρκεια των πολυάριθμων ερευνών μου σε αυτό που συνηθίζουμε σήμερα να αποκαλούμε «Ακασική Βιβλιοθήκη», είχα πολύ συχνά την ευκαιρία να δω από κοντά θεραπευτικά κέντρα. Είτε επρόκειτο για την Αίγυπτο του φαραώ Ακενατόν είτε για την Παλαιστίνη των κοινοτήτων των Εσσαίων, πάντα διαπίστωνα με έκπληξη ότι αυτά τα κέντρα δεν ήταν μόνο απλά νοσοκομεία ή ιατρεία.
Εκείνες τις εποχές, που μας φαίνονται πιο παλιές από ό,τι είναι στην πραγματικότητα, οι έννοιες της υγείας ή της ασθένειας ήταν αναγκαστικά συνδεδεμένες –θα έπρεπε να πω προσκολλημένες– με την ιερή διάσταση του ανθρώπινου όντος. Το σώμα δεν θεωρείτο μόνο ένας τελειοποιημένος γήινος μηχανισμός. Έβλεπαν σε αυτό κατά πρώτο λόγο το χειροπιαστό μέρος ενός Όλου, που είχε βαθιά τις ρίζες του σε ένα απροσμέτρητο ουράνιο σύμπαν, το θεϊκό σύμπαν.
Η έννοια του θεραπευτή
Το φυσικό –το απτό– το εκλάμβαναν ως τον τελικό κρίκο της αλυσίδας της Δημιουργίας. Η πυκνή ύλη αντιπροσώπευε το πρώτο σκαλί της κλίμακας από την οποία ο άνθρωπος θα έπρεπε να ανέβει ως τον λεπτό Ωκεανό των Αιτιών. Κάθε θεραπευτής που κατείχε την τέχνη του ήξερε, λοιπόν, ότι θα χρειαζόταν να αναρριχηθεί όσο πιο ψηλά μπορούσε σε αυτή την κλίμακα για να εντοπίσει την ή τις αιτίες μιας ασθένειας, για να ελπίζει στη συνέχεια να την ανακόψει.
Εφόσον το ανθρώπινο ον θεωρείτο δέντρο με ρίζες πάνω από όλα ουράνιες, ιδανικά δεν μπορούσε κανείς να αγγίξει την ισορροπία του υπό οποιεσδήποτε συνθήκες και οπουδήποτε. Γι’ αυτό, τα περισσότερα θεραπευτικά κέντρα ήταν επίσης ναοί, όπου όλα περιστρέφονταν γύρω από την ιερή διάσταση του όντος. Εξάλλου, δεν ήταν ασυνήθιστο να τους δοθεί το όνομα Οίκοι Ζωής και να είναι στενά συνδεδεμένοι με τόπους μύησης, να τους κάνουν δηλαδή τόπους περάσματος, με όλες τις έννοιες του όρου. Δεν μπορούσε, λοιπόν, κάποιος να γίνει θεραπευτής αν προηγουμένως δεν είχε γίνει ιερέας, αν δηλαδή δεν είχε αφιερώσει αρκετό χρόνο σε έναν αυθεντικό μεταφυσικό στοχασμό.
Μια τέτοια κατάρτιση, κατέληγε πολύ φυσικά σε ένα υψηλό επίπεδο, όπου ο θάνατος δεν θεωρείτο πλέον το αντίθετο της ζωής, αλλά ούτε και η αρρώστια ήταν το αντίθετο της υγείας. Υγεία, ασθένεια και θάνατος θεωρούνταν τα διαφορετικά στάδια μεταμόρφωσης ενός μεγάλου Ρεύματος Ζωής σε αέναη κίνηση. Στάδια των οποίων οι ποικίλες εκδηλώσεις είχαν στην πραγματικότητα έναν μεγάλο και θεσπέσιο σκοπό: την ωρίμανση της συνείδησης και τον εξαγνισμό της εν όψει της επερχόμενης ευτυχίας.
Κατά συνέπεια, διδασκόταν ότι, παρά τα φαινόμενα, τίποτα δεν ερχόταν σε αντίθεση με τίποτα. Ο θάνατος δεν διαλαλούσε την ήττα της ζωής και η ασθένεια ερμήνευε απλώς μια έλλειψη αρμονικού διαλόγου μεταξύ ψυχής και σώματος.
Οι θεραπευτικές σχολές
Με βάση αυτές τις βεβαιότητες, λοιπόν, οι διάφορες σχολές θεραπευτών επεδίωκαν πάντοτε να δρουν σε ένα περιβάλλον που λάμβανε υπόψη τον εξαιρετικά ιερό χαρακτήρα του Ωκεανού της Ζωής, μέσα στον οποίο είμαστε βυθισμένοι… και ο οποίος μας διαπερνά κάθε στιγμή.
Η πρόθεσή μου δεν είναι βέβαια να συνηγορήσω εδώ υπέρ της αποκατάστασης ενός τέτοιου συστήματος, που αναμιγνύει ιερείς, ναούς και θεραπείες. Κι αν είχε τα μεγαλεία του και τις ομορφιές του, είχε επίσης προφανώς προκαλέσει μια αλυσίδα από υπερβολές και παραλογισμούς. Αν το αναφέρω, είναι προπάντων για να τονίσω επιμελώς τη στεγνότητα και την εξάλειψη του ιερού χαρακτήρα, οι οποίες κυρίευσαν έκτοτε τα συστήματά μας υγείας.
Ποιο νοσοκομείο και ποιο ιατρείο μπορεί έντιμα να καυχηθεί σήμερα ότι είναι τόπος υγείας; Πόσοι γιατροί ή πρακτικοί έχουν την αίσθηση ότι πηγαίνουν να εργασθούν κάθε πρωί –με χαρά– σε έναν τόπο που αποπνέει την ελπίδα της θεραπείας; Μάλλον ένα αμελητέο ποσοστό. Ποιος ασθενής, εν τέλει, μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό του να μιλήσει για την ψυχή του σε έναν τεχνικό στο πηδάλιο ενός μηχανήματος που θα «κόψει» το σώμα του σε φέτες;
Ο σκοπός μου θα είναι, λοιπόν, να πάρουμε απλώς από το παρελθόν ό,τι καλό έχει να μας διδάξει: το φωτεινό του όραμα για Αυτό που είμαστε και την αναζήτησή του για ένα περιβάλλον όπου η ομορφιά και η απαλότητα παίζουν επίσης τον θεραπευτικό τους ρόλο.
Βρες το κατάλληλο βιβλίο
για τη θεραπεία & τις αρχαίες πρακτικές από τις Εκδόσεις Δαιδάλεος
ΕΔΩ