Η εικοστή πρώτη Μαρτίου κάθε έτους είναι μια ξεχωριστή μέρα, και όχι μόνο λόγω του εαρινού ηλιοστασίου. Ανακηρυγμένη από την Γενική Διάσκεψη της UNESCO στο Παρίσι τον Οκτώβριο του 1999 ως Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, έπειτα από πρόταση του διακεκριμένου Έλληνα συγγραφέα Βασίλη Βασιλικού, η συγκεκριμένη ημέρα μας προσφέρει το έναυσμα προκειμένου να αφήσουμε τα συναισθήματα μας και τις ιδέες μας να πετάξουν με τη βοήθεια ποιητικών στίχων. Για τους λάτρεις της ποίησης, αλλά όχι μόνο, οι Εκδόσεις Δαιδάλεος επιλέγουν, εν όψει της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης, και σας παρουσιάζουν τρία εκλεκτά βιβλία τα οποία θα σας κρατήσουν εξαιρετική συντροφιά για την παρούσα ημέρα.
Τζελαλαντίν Ρουμί – Για τον Θεό και τον Έρωτα
Τζελαλαντίν Ρουμί – Για τον Θεό και τον Έρωτα – Εκδόσεις Δαιδάλεος
Η ποίηση της αγάπης σκοπό έχει να εξευμενίσει τους εραστές. Ο Ρουμί επιδιώκει την πλήρη παράδοση σε αυτόν το σκοπό, κάτι που προσφέρει με έναν μεγαλειώδη τρόπο. Με τα ποιήματά του ωθεί στην ανοικτότητα, στο κέντρο της ουσίας της ύπαρξης και στην αίσθηση του φωτός, σε μια εσωτερική ενέργεια συμπαντικής υφής. Η ενέργεια αυτή δίνει ζωή, αλλά και τη δυνατότητα της συνάντησης με τον Θεό. Εάν ένας άνθρωπος δεν αναγνώσει με αυτή την προοπτική τα ποιήματά του, είναι ανώφελο να τα διαβάσει.
Η μικρή αυτή ανθολογία περιλαμβάνει 40 από τα πλέον χαρακτηριστικά ποιήματα του εμβληματικού Σούφι δασκάλου, ποιητή και ιδρυτή του τάγματος των Μεβλεβήδων, των λεγόμενων στροβιλιζόμενων δερβίσηδων.
Φρίντριχ Νίτσε – Διονυσιακοί Διθύραμβοι
Φρίντριχ Νίτσε (εισ. σχ. Σταυρούλα Νικολή) – Διονυσιακοί Διθύραμβοι – Εκδόσεις Δαιδάλεος
«Οι Διθύραμβοι του Διονύσου» είναι η πρώτη ολοκληρωμένη συλλογή του μεγάλου Γερμανού φιλοσόφου, ποιητή, συνθέτη και φιλολόγου Φρίντριχ Νίτσε. Κεντρικό πρόσωπο στην πλειοψηφία των ποιημάτων είναι ο Ζαρατούστρα που μέσα από μια σειρά από εσωτερικούς αγώνες καταλήγει στην εθελούσια εξορία του –η οποία μοιάζει να ταυτίζεται με την ερημιά των ασκητών– έτσι ώστε να είναι σε θέση την κατάλληλη στιγμή να μεταμορφωθεί και εν συνεχεία να μεταμορφώσει τις σχέσεις με τον ίδιο του τον εαυτό αλλά και την κοινωνία εν γένει.
Η βαθυστόχαστη αυτή συλλογή παρά το γεγονός ότι φαίνεται να παρουσιάζει μια αέναη διαφωνία που μερικές φορές καταλήγει σε έντονη αντιμαχία του Γερμανού φιλοσόφου με τη θρησκεία, μελετώντας τη σε βάθος κατανοείς το θρησκευτικό ύφος από το οποίο διακατέχεται. Οι Διθύραμβοι, οι θριαμβικοί ύμνοι αφιερωμένοι στο Διόνυσο δηλαδή, αποτελούν μια Λειτουργία για ένα «Μελλοντικό Χορό», το «χορό» της κατανόησης της Αλήθειας.
Γιώργος Ιωαννίδης – Ο Θεός του Καβάφη
Γιώργος Ιωαννίδης – Ο Θεός του Καβάφη – Εκδόσεις Δαιδάλεος
Για το τέλος, σας προτείνουμε ένα βιβλίο λίγο διαφορετικό από τα υπόλοιπα, μια μελέτη για τον σημαντικότερο ίσως Έλληνα ποιητή, τον Κωνσταντίνο Καβάφη, η οποία μελετά τη σχέση του με το Θείο. Πράγματι, από το Καβαφικό έργο δεν απουσιάζει ο Θεός. Εκλείπει, όµως, το όνοµά του. Στους στίχους του Αλεξανδρινού, συναντάµε ολόκληρη την ελληνική θεολογία, τόσο στην πολυθεϊστική της εκδοχή όσο και στη χριστιανική. Πουθενά, ο ποιητής δεν δογµατίζει µήτε κηρύττει. Το Θείο για τον Καβάφη είναι µέλος της συµπεριφοράς του ανθρώπου στην κοινωνία του µε τη ζωή. Μερικές φορές, απαντά στην απόγνωση για να προσδώσει νόηµα, ενώ, άλλοτε, σιωπά ερµητικά. Ενίοτε, το υπερβατικό ανθρωποποιείται, περιπλανώµενο στα σοκάκια των θνητών ή περιφέρεται αόρατα στα δώµατα της ιστορίας. Σε κάθε περίπτωση, είναι παρόν, σαν ευχή, σαν αναφορά, σαν ρόλος.
Το εν λόγω βιβλίο εξετάζει τη θέση του θεϊκού -σε κάθε του όψη και έννοια- στον ποιητικό λόγο του Καβάφη, συλλέγοντας και αναλύοντας από το σύνολο του έργου του όλα εκείνα τα ποιήµατα που µαρτυρούν αυτή τη σχέση – του πεπερασµένου µε το αθάνατο, του ανθρώπου µε τον Θεό του.